Pożyteczne z półeczki - KOMIKSY

 Komiksy wyjęła kiedyś z pokładów mojej pamięci Nocna Sowa. Wezwała mnie tam pytaniem jak wspierać naukę języka obcego u osoby dorosłej. Wówczas przypomniały mi się te dugie godziny, jakie spędziłam na lekturze przygód francuskiego TINTIN. Było to wtedy, kiedy jeszcze wszystkie francuskie słowa zlewały mi się w jakiś niezrozumiały bełkot i rozpaczliwie szukałam humanitarnych sposobów oswojenia tego języka.
Zaczęłam więc spędzać długie godziny we wrocławskiej bibliotece Aliance Française, niestety nie zgłębiając dzieł Rousseau czy Sartra, tylko śledząc perypetie bohaterów dziecięcych komiksów, no czasem tylko młodzieżowych :-)

Dopiero po pewnym czasie do głowy mi przyszło, że ten typ literatury może być świetny dla Gabrysia.
W ten sposób pojawiły się w domu przygody Donalda Wikinga, zakupione gdzieś w pośpiechu przed naszym majowym wyjazdem z Polski. Komiks przuważył mój mąż i wykazując się niezwykłą intuicją zachęcił do nabycia, pomimo moich różnych uświadomionych i nieuświadomionych oporów. Pozycja okazała się strzałem w dziesiatkę. Gabryś wraca i wraca do tych przygód bardzo często, mimo iż tekst wydaje mi się przytrudnawy, po prostu uwielbia te historie.

Oprócz ich militarnego smaczku, co jest niewątpliwym atutem opowieści o Donaldzie wikingu, mają one dla Gabrysia jeszcze jeden ważny aspekt. Tutaj przepraszam szanownych specjalistów, ale nie mogę się pohamować przd dokonaniem tego porównania, mimo iż jest ono nieścisłe. Otóż w jakiś sposób wszystkie komiksy zahaczają o coś, co Lew Wygotski nazywa strefą najbliższego rozwoju. Obejmuje ona zadania, które nie mogą być przez dziecko wykonane samodzielnie, ale dziecko będzie mogło im sprostać przy niewielkiej pomocy kogoś bardziej doświadczonego. Oczywiście najważniejsze w rozwoju jest wsparcie innych osób, ale w przypadku komiksów rozumienie wspierane jest przez obraz. W tym przypadku to obraz pomaga dziecku, czy osobie dorosłej wykonać jeden krok naprzód, przyswoić pojecie, słowo, które bez ilustracji byłoby jeszcze za trudne do przyswojenia.

I tutaj pytanie do doświadczonych w komiksowych łowach - czy znacie jakieś dobre, rdzennie polskie komiksy dla dzieci? Zachęcona entuzjazmem synka wchodzę ostatnio w Polsce do ksiegarni i pytam o takowe, na co Pani z ogroooooomnym przekonaniem odpowiada mi, że w naszym kraju komiksy dla dzieci nie istnieją (!?????!) No i masz Ci los!