Piątkowe gadułeczki - w przedszkolu o Polsce

Pamiętacie nasz dzienniczek z podróży?
Otóż chwilowo nie mamy go przy sobie - od kilku dni śpi spokojnie w przedszkolu Gabrysia.
Bez obaw, nie wyrzuciliśmy go z domu, z całą szczerością musimy jednak przyznać, że stał się on ofiarą pewnego spisku...

Działo sie to jakieś kilka tygodni temu z czasie indywidualnych spotkań z rodzicami w przedszkolu.
Spędziliśmy z panią Gabrysia prawie trzy godziny, rozmawiając dużo o synku, ale też o dwujęzyczności, Pojawił sie temat dzienniczków, jako metod wspierających rozwój języka i pozwalających na utrzymanie kontaktu pomiedzy dwoma środowiskami, kulturami, językami...

Wtedy zrodził sie więc pomysł wykonania dzienniczka do szkoły. Gabryś bardzo dobrze włada francuskim, więc nie tyle o wparcie językowe tutaj chodziło, ale raczej kulturalne. Podzielenie się z kolegami swoimi drugimi korzeniami, Polską...

Nasz wyjazd do Polski i dzienniczek tam wykonany stał sie doskonałą okazją do zorganiozowania takiego wydarzenia.
Wraz z dzienniczkiem Gabryś zaniósł do przedszkola także polską flagę rodem z krakowskich Sukiennic, drewnianą, rzeźbioną szkatułkę na skarby z Zakopanego, mapę Europy z zaznaczoną Polską i pudełko Ptasiego Mleczka, żeby przez żołądek trafić wszystkim do serca :-)

Pomimo pewnych oporów rano, po "polskiej prezentacji" Gabriel był bardzo dumny, i myślę, że czuł się nie tylko doceniony, ale w jakiś sposób wewnętrznie zjednoczony - dwa z ważnych jego światów mogły sie spotkać.
Nauczycielka powiedziała nam też jedną, bardzo piękną rzecz. Wszystkie dzieci z chęcią wysłuchały opowieści o Polsce, ale wyjatkowo zainteresowane, dotknięte wydawały się te, które też mają podwójne, obce pochodzenie. Siedziały, patrzyły z jakąs szczególną koncentracją, uwagą, emocjami. Nauczycielce pokazało to wagę zorganizowania podobnych spotkań także dla tych dzieci.

Po tym pierwszym polskim spotkaniu, okazało się, że zainteresowanie Smokiem Wawelskim było także duże, iż szybko narodził sie kolejny projekt - polskie baśnie i legendy opowiadane dzieciom w przedszkolu przez tatę baśniarza...

A dzienniczek? Pani poprosiła, aby jeszcze trochę został w przedszkolu, w wolnych chwilach ogląda go jeszcze z Gabrysiem i dziećmi. A co on jeszcze tam robi? Ćśśśś,to jego sekret, tego nikt nie wie...:-)

Zachęcam Was do "przynoszenia" Polski do przedszkoli, szkół Waszych dzieci, dzielenia się naszą bogatą kulturą, ciekawostkami, nawet językiem. Przybliżanie innym kolegom, nauczycielom tak ważnej części ich życia związanych z drugim krajem jest dla dzieci dwujęzycznych nietylko dowartościowujące, ale też niezmierne ważne dla ich emocji, kształtowania się tożamości i motywacji do mówienia po polsku.
My zrobiliśmy to w bardzo prosty sposób, odpowiedni dla czterolatków, ale można w tym względzie  być bardzo twórczym i odkrywczym! Można pokazać, że to, co polskie może rymować z interesujące, zabawne, zaskakujące, tajemnicze i w końcu odkryte!

A u Eli dziś pacynki, kukiełki i inne gaduły.