poniedziałek, 27 stycznia 2014

DZIECKO NA WARSZTAT - Sylabowe muzykowanie

Dzisiaj kolejna odsłona Dziecka na Warsztat. Tym razem muzycznie!
U nas ze wzgledu na różne cuda dzisiaj skromniutko, ale szybko Wam to i owo muzycznie przedstawimy.




Muzycznie jest u nas regularnie, czasem jeszcze w piżamie tata bierze gitarę i coś tam sobie przygrywa, dzieci zaraz pedzą po różne instrumenty i zaczyna sie granie, śpiewanie, tańcowanie, czasem cała impreza przeradza się prawie w biesiadowanie.
Oczywiścię repertuar jest francuski i polski. Dla mnie polskie piosenki czy zabawy ruchowe są świetnym sposobem przekazania języka i kultury. Dzieci to uwielbiają. Przez długi czas dla Gabrysia synonimem polskiego klubu było "Stary niedźwiedź mocno śpi" :)

Każda środa jest też dla nas muzyczna. We Francji to dzień wolny od szkoły, jest więc czas na zajęcia dodatkowe i już drugi rok Gabryś chętnie maszeruje na spotkania dla najmłodszych w konserwatorium muzyczny;. W programie wstęp do muzyki i zajęcia ruchowo-taneczne. Oto kilka migawek z ostatniego przedstawienia.



Jeszcze dziś jestem pod wrażeniem wspaniałej pracy, jaką instruktorka wykonuje już z cztero i pięciolatkami. Głownym celem zajęć tanecznych nie jest nabycie techniki, ale poczucie swojego ciała w przestrzeni, odczucie rytmu, nabycie swobody ruchów, zaufania do siebie. Rewelacja, tyle rzeczy można przecież wyrazić ciałem, a u dziecko szczególnie. Tutaj taniec z różnymi materiami, na zdjęciach papier.



A  my z ramach warsztatu ponownie przeczytaliśmy z ogromną przyjemnością jeden z wierszy Tuwima
Pamiętacie?

O panu Tralalińskim


W Śpiewowicach, pięknym mieście,
Na ulicy Wesolińskiej
Mieszka sobie słynny śpiewak,
Pan Tralisław Tralaliński.
Jego żona - Tralalona,
Jego córka - Tralalurka,
Jego synek - Tralalinek,
Jego piesek - Tralalesek.
No, a kotek? Jest i kotek,
Kotek zwie się Tralalotek.
Oprócz tego jest papużka,
Bardzo śmieszna Tralalużka.
Co dzień rano, po śniadaniu,
Zbiera się to zacne grono,
By powtórzyć na cześć mistrza
Jego piosnkę ulubioną.

Gdy podniesie pan Tralisław
Swą pałeczkę - tralaleczkę,
Wszyscy milkną, a po chwili
Śpiewa cały chór piosneczkę:
...
No właśnie, a co my śpiewaliśmy?
Ci, którzy zaglądajądo nas regularnie wiedzą, że uczymy się czytać metodą sylabową. Uczymy się czytać w sposób twórczy. Dla zainteresowanych więcej informacji w zakładce Wtorkowe Czytaneczki.
A więc tym razem mistrz też ujął batutę i razem śpiewaliśmy, co nam tą batutą pokazywał, na różne znane melodie (samogłoski dla Leosia, sylaby i onomatopeje dla Gabrysia). Śmiechu było co niemiara! A i nauka czytania i muzyka była :)





A tak muzycznie dzisiaj u innych mam z projektu Dziecko na Warsztat:

piątek, 24 stycznia 2014

Cuda (nie) codzienne

Cuda...zdarzają się!
Bywają oczywiście cuda codzienne, czerwona zorza przy gramolącym się z pieleszy słońcu, uśmiech nieznajomego w metrze czy tramwaju. oddech śpiącego dziecka, radosne zaskoczenie "skąd wiedziałeś?"
Są też i cuda niecodzienne, nadzywczajne, jedyne, pierwszy krok, pierwsze słowo, pocałunek pierwszy...
Są cuda całkowicie darmowe i są też te ciężko wypracowane, są te nieoczekiwane i te wymodlone przez lata.
Są takie, które mogą zdarzyć się każdemu, są takie, które przypadają raz na miliard.
Zdarzają się często, zdarzają się rzadko, widzimy je lub też nie.

Zdarzył się nam cud niezwyczajny, statystycznie wstrzeliliśmy się gdzieś pomiędzy wszystkich, a prawie nikogo, z dwoma identycznymi sercami bijącymi tam na ekranie monitora. Moment kiedy zachłystuje się cudem, dusi nim, zachwyca, oswaja, zanim opadnie na ziemię i skosztuje codziennego z nim bycia, przygarnie na całe życie.

Witam wszystkich po długiej przerwie.
Trudno czasem pisać regularnie, kiedy życie wypełnia się cudami :)