10 przykazań mamy dziecka dwujęzycznego

Jest środa. To nasz polski dzień.

Jestem sama z chłopakami, w środy dzieci nie chodzą tutaj do szkoły...Więc: wypoczywamy, bawimy się, czytamy, słuchamy bajek i piosnek, tańczymy, czasem coś oglądniemy, spacerujemy, polujemy na wilka w lesie, ogólnie - jak to mówi Gabryś szalejemy. Zasada jest jedna - wszystko dozwolone, ale wszystko po polsku
Tak jest w ideale, bo to świetny sposób, ale tylko wtedy, gdy...mama jest wypoczęta!

Dzisiaj nie mam na nic siły, późno dotarłam do łóżka wczoraj wieczorem, źle spałam, od rana Leo marudny, bo ząbkuje, zrezygnowałam z kilku minut dla siebie, żeby znów coś tam dla domu zrobić. Gabryś chodzi za mną i prosi, żebyśmy się w końcu w kotki pobawili, Leo wisi na mnie z jakimś niejasnym żadaniem czytania książeczki. Siadam wypluta, nie wiem co robić, raczkować ze starszym, zgłębiać literaturę z młodszym, a może na odwrót? Głowa mnie boli, i tak mija prawie cały cenny dzień, ja sfrustrowana i zmęczona staram się przeżyć, oganiam się od moich dzieci, one zaniepokojone chyba, coraz częściej się denerwują i męczą prośbami....Istny młyn, zero przyjemności, jeszcze mniej języka...
Ech, nie tak to miało być...

Taka była ostatnia środa, mam nadzieję, że jutro będzie inaczej.

No właśnie, ale jak zrobić to inaczej? Jak być dyspozycyjnym dla innych? Jak skorzystać z tego czasu razem, cieszyć się nim, a nie próbować przetrwać, "byleby do wieczora".
Ja chyba się zabierałam do tego wszystkiego na odwrót. Chciałam pamiętać o wszystkim, a zapomniałam o sobie...

A przecież:
Bycie mamą to piękne, ale trudne zadanie, wyzwanie chciałoby się powiedzieć. Bycie mamą dwujęzycznych dzieci to zadanie podwójnie wymagające. I jakie wyzwanie! Często jest się dla dziecka jedynym, lub jednym z nielicznych przekaźników języka, kultury. W związku z tym trzeba mnożyć środki przekazu i się mnożyć na wiele sposobów. Wymaga to ogromnej ilości czasu, energii, kreatywności, entuzjazmu, jaki trzeba przekazać dziecku...A odpowiedzialność moralna, którą często odczuwamy?

Jesteśmy przekonane, że bardzo ważne jest szanowanie potrzeb naszych dzieci. Tak, to niezwykle istotne. Wtedy wiedzą one, że są dla nas ważne, że są kochane W ten sposób wychowujemy Osoby zdolne do odczytywania własnych pragnień i respektowania pragnień innych. Marzymy o tym, by byli to ludzie szczęśliwi, którzy znają własną wartość, dążą z odwagą do celu, kochają i są kochani, umieją Porozumieć się z innymi i to najlepiej także w naszym języku...
Wspaniały program, każdy niepowtarzalny, jedyny. Jak się przygotować do jego realizacji? Jak mu sprostać?
Doprowadzić do końca, bez szwanku, bez "utraty siebie" z poczuciem satysfakcji, a może nawet spełnienia?

Jeden z sekretów leży chyba we wsłuchaniu się, Drogie Mamy, także w nasze potrzeby.  W zadbaniu o siebie, swoje pragnienia, choć trochę. Zorganizowaniu jakiejś chwili dla siebie, na to, co lubimy, co nam daje siły, radość...Zorganizowaniu, a nie ukradzieniu jak złodziej. Nie musi się kraść tego, do czego ma się prawo!
A wtedy jak już napełnimy zbiorniki, naładujemy baterie, pojawi się radość do rozdawania, chęć do działania, kochania i okazywania tej miłości, dialogu, przekazywania języka...

I przyszedl mi do głowy pomysł, że można by napisać taki dekalog do szczęścia. Dziesięć  (mniej, a może i więcej) przykazań dla mamy dzieci dwujęzycznych, które pomogłyby nam w cieszeniu się byciem mamą, lubieniu wspólnego czasu z dziećmi, wprowadzania ich w nasz język, lubieniu siebie...

Zaczynam, może resztę napiszemy razem?

Przykazania.

1. Zadbaj trochę o siebie, o swoje potrzeby, żeby mieć siłę i ochotę, aby dbać o potrzeby Twoich dzieci
2. ?
3. ?
4. ?
5. ?
6. ?
7. ?
8. ?
9. ?
10. ?